Terapia Prowokatywna
Warsztaty Terapii Prowokatywnej i Coachingu Prowokatywnego w Polsce
Warsztaty Terapii Prowokatywnej i Coachingu Prowokatywnego w Polsce
Zapraszamy do udziału w Mistrzowskiej Szkole Coachingu Prowokatywnego, którą prowadzi Tomasz Kowalik
Warsztaty Franka Farrelly'ego zakończyły się z chwilą jego odejścia
Czym jest Terapia Prowokatywna?
Terapia Prowokatywna jest systemem psychoterapii, w którym terapeuta odgrywa rolę adwokata diabła, popierając negatywną połowę ambiwalencji klienta w sprawie jego celów życiowych, relacji, pracy czy też struktur, wewnątrz których żyje.
Terapeuta odgrywa swoją szatańską rolę przewrotnie zgadzając się z mrocznymi i posępnymii uczuciami i oczekiwaniami klienta, w ten sposób "kusząc" go, by nadal "grzeszył" swoim autodestrukcyjnym nastawieniem i wzorcami zachowań.
Celem tej terapii jest zmiana klienta. Jednym z podstawowych narzędzi, jakie terapeuta stosuje, by zmianę uzyskać, jest serdeczny humor w rozmaitych postaciach -- przerysowania ironii, przesadnej skromności, absurdu itp.
Mrugnięcie okiem, uśmiech błądzący na ustach, uważne użycie przyjacielskiego ping-ponga słownego... Terapeuta używa humoru, by zarówno uwrażliwić, jak i odwrażliwić klienta na stwarzające problemy wzorce poznawcze, emocjonalne oraz wzorce zachowań. Oto klucz Terapii Prowokatywnej -- humor. Żartobliwy, zaskakujący, opiekuńczy, wspierający humor.
¬ródłosłów słowa "prowokatywny" to pro + vocare, czyli "wywoływać", i jest pięć różnych rodzajów zachowań, które "wywołuje się" w tym podejściu. Niekoniecznie każda sesja z każdym klientem wywołuje je wszystkie, ale każda sesja z każdym pokazuje przynajmniej niektóre z nich.
Klient jest prowokowany przez terapeutę, by:
- Przejawiać samouznanie - werbalnie i niewerbalnie
- Zachowywać się adekwatnie zarówno w działaniach, jak i w związkach.
- Chronić się realistycznie
- Angażować się w realistyczne testowanie rzeczywistości psychospołecznej i uczyć się rozróżnień niezbędnych do reagowania w elastyczny sposób. Percepcja ogólna prowadzi do zgeneralizowanych, stereotypowych reakcji, rozróżnienia percepcyjne prowadzą do reakcji elastycznych, dostosowanych.
- Angażować się w wiążące się z ryzykiem zachowania w relacjach osobistych, a szczególnie spontanicznie i bezpośrednio okazywać ważnym dla siebie osobom swoje rzeczywiście przez siebie doświadczane uczucia i czułość. Najtrudniejszymi słowami w związkach są zwykle "Potrzebuję cię, tęsknię za tobą, zależy mi na tobie" -- wyrazy oddania innym. (Provocative Therapy, p. 56).
Ten krótki szkic nie próbuje odpowiedzieć na wszelkie pytania dotyczące Terapii Prowokatywnej. Pełne wyjaśnienie tego systemu znajdzie czytelnik w książce Terapia Prowokatywna, wraz z siedemdziesięcioma trzema przykładami.
